مروری بر مطالعات صورت گرفته در رابطه با بهره¬مندی از خدمات سرپایی

مروری بر مطالعات صورت گرفته در رابطه با بهره¬مندی از خدمات سرپایی
(خدمات سرپایی)
مقدمه
حق برخورداری از مراقبتهای بهداشتی ودرمانی و شرایط سلامت برای انجام فعالیتهای اقتصادی، یک حق شناخته شده محسوب میشود.
همچنین دسترسی به خدمات بهداشتی ودرمانی میتواند پیش زمینهای برای عدالت در جامعه دانسته شود. منظور از عدالت ایجاد برابری مطلق نیست (1).
عدالت در سلامت بهاینمعنی نیست که تمام افراد سطح یکسانی از سلامت داشته باشند، یک اندازه خدمات دریافت کردهباشند، و به یک اندازه به منابع دسترسی داشته باشند.
عدالت در سلامت بهمعنی آن است که دسترسی برابر به مراقبتهای سلامت، برای آنان که در شرایط نیاز یکسان برای دریافت خدمات قرار دارند، فراهم شود.
عدالت در بهرهمندی از خدمات بهداشتی و درمانی از دو جهت افقی و عمودی قابل تعریف است. عدالت بهرهمندی از جهت افقی بهاینمفهوم است که افراد با نیازمندی مشابه بهطور متوسط ازخدمات بهداشتی ودرمانی یکسان بهرهمند شوند.(خدمات سرپایی)
از جهت عمودی نیز عدالت بهاینمعنی است که افراد با نیازمندی بیشتر به خدمات بهداشتی و درمانی، بهرهمندی بیشتری از این خدمات داشته باشند .
بهرهمندی از خدمات سلامت با نرخ مراجعات برای این خدمات قابل اندازهگیری است. موضوع مهم در بهرهمندی از خدمات سلامت، توزیع آن میباشد.
زمانی که توزیع نیازمندی به مراقبتهای بهداشتی و درمانی با توزیع کشوری بهرهمندی از خدمات بهداشتی و درمانی مقایسه میشود، میتوان به این سوال پاسخ داد که: آیا افراد متناسب با میزان نیازمندی خود از خدمات بهداشتی و درمانی بهرهمند شدهاند یا خیر؟
در این پژوهش از مراجعات سرپایی استفاده شده به دو دلیل: اول اینکه مراجعات سرپایی به دلیل کمتر بودن بسته خدمات سرپایی نسبت به خدمات بستری، یک اندازهگیری نسبتاً ساده از بهرهمندی میباشد.
دوم اینکه مراجعات سرپایی، بیشتر تقاضا و ترجیحات بیماران را منعکس میکند.
در واقع مراجعات سرپایی به طور خاص، اندازهگیری ارزشمندی برای درک بهتر بهرهمندی از خدمات سلامت با رویکرد عدالت در توضیح تفاوتهای منطقهای به نظر میآید . نرخ مراجعات سرپایی در سراسردنیا بهطور گستردهای متفاوت است.
اینتفاوت ممکن است نشاندهنده عدم کارایی در استفاده از خدمات سلامت باشد.
بااینحال، این تفاوتها همچنین میتواند در نتیجه چندین عامل مختلف باشد از جمله: تفاوتهای سیستماتیک در وضعیت سلامت، تقاضای القایی توسط عرضه کنندگان خدمات سلامت، تفاوت در امکانات و میزان عرضه خدمات سلامت و غیره (. هزینه ها در همهی جوامع، اعم از ثروتمند یا فقیر و توسعه یافته یا توسعهنیافته، امری الزامی محسوب میشود.
مراجعات بیش از اندازه و غیر ضروری یکی از عوامل افزایش هزینههای سلامت هستند.
متأسفانه عادات بدی مثل مراجعه مستقیم به پزشک متخصص به جای مراجعه به پزشک عمومی و سپس ارجاع به پزشک متخصص، استفاده سرخود از دارو و در دسترس قراردان دارو بدون نسخه پرشک، اصرار به پزشکان برای انجام آزمایشات و عکس برداریهای غیر ضروری و موارد دیگر از جمله عوامل افزایش هزینههای سلامت در ایران هستند.(خدمات سرپایی)
برای کنترل این موارد از هزینههای سلامت، نیاز مبرم به تهیه الگویی برای مراجعات بر اساس نیازهای سلامت جامعه میباشد که هم رویکرد عدالت در نظام سلامت را تأمین کند و هم بهتوزیع مناسب دسترسی مطابق نیاز کمک کند.
در این پژوهش هدف بررسی مطالعات انجام شده در دنیا و ایران درمورد مراجعات سرپایی با رویکرد عدالتی است تا جوابی بیابیم برای این سؤالات که آیا برای مراجعات سرپایی، نرخ استانداردی وجود دارد؟
مراجعات سرپایی در ایران نسبت به میانگین جهانی بیشتر است یا کمتر؟ اگر بیشتر است آیا این مراجعات هزینههایی را به نظام سلامت تحمیل میکنند؟ آیا با توجه به مطالعات انجام شده عدالت در بهرهمندی از خدمات سلامت برقرار میباشد؟
روش بررسی
متونی که در اینجا بررسی و به آنها پرداخته شدهاست، مقالات منتشر شده و در دسترس داخلی و خارجی با کلید واژههای “عدالت در بهرهمندی، مراجعات سرپایی، هزینههای نظام سلامت، مدت زمان ویزیت” میباشند. رویکرد این مقاله مروری است بهآنمعنا که اگر قرار است مطالعه طولی و مشابه آنچه انجام گرفته را تکرار کنیم، نقایص مطالعات قبلی برطرف شود و مسیری را طی کنیم که دادههای استخراجی به تناقضات کمک نکند. این نگارش سعی دارد ضعفها و شکافهای کارهای پژوهشی را برجسته کند، نه به نیت تضعیف پژوهشگران بلکه به قصد نمایش زوایایی که کمتر به آن توجه شده و بیشتر نیازمند دقت، توجه و تحقیق است.(خدمات سرپایی)
مطالعات انجام شده در رابطه با عدالت در دسترسی و بهرهمندی از خدمات سلامت
عدالت شاخههاي زيادي دارد و تمام امور اجتماعی را شامل ميشود، يكي از زير شاخههاي آن، سلامت است. عدالت در سلامت يكي از مهمترين ابعاد عدالت اجتماعي است كه باید به طورجدي به آن پرداخته شود.
عدالت در سلامت دلالت بر اين مطلب دارد كه هركسي بايد فرصتهاي عادلانهاي براي دستيابي به ظرفيت كامل سلامت خود يعني سلامت جسمي، رواني، معنوي و اجتماعي داشته باشد و واقعبينانهتر اين كه هيچكسي نبايد از بهدست آوردن اين ظرفيتها محروم گردد، البته اين به شرطي محقق خواهد شد كه موانع برسر راه آن، قابل اجتناب باشند.
بنابراين عدالت در سلامت با ايجاد فرصتهای برابر براي برخورداري از سلامت كامل مرتبط بوده و تفاوتهاي سلامتي را به پایینترین سطح ممكن تنزل خواهدداد.
مطالعهای توسط دورسلر[1] و همکاران در سال1992 با هدف مقایسه 8 کشور اروپایی از جهت عدالت در ارائه مراقبتهای بهداشتی و درمانی انجام گردید.
در این مطالعه عدالت به این صورت تعریف شده است: افراد با نیازمندی برابر به مراقبتهای بهداشتی و درمانی باید صرف نظر از درآمدشان درمان یکسان دریافت کنند. دو روش برای بررسی وضعیت بیعدالتی در این مطالعه استفاده شده است:
روش اول، اندازهگیری بیعدالتی در هزینه های بهداشتی و درمانی پرداخت شده توسط گروههای درآمدی مختلف، و روش دوم، استفاده از رگرسیون دو معادلهای و تک معادلهای برای برآورد بیعدالتی در مراقبتهای بهداشتی و درمانی دریافت شده توسط افراد فقیر و ثروتمند میباشد.(خدمات سرپایی)
متغییرهای مورد استفاده در این مطالعه درآمد، نیازمندی و بهرهمندی میباشند. دادههای مورد استفاده از مصاحبههای بهداشتی و درمانی جمعآوری شده اند.
طبق یافته های این مطالعه در سیستم ارائه مراقبتهای بهداشتی و درمانی اکثر این 8 کشور، بیعدالتی وجود دارد. ولی هیچ الگویی برای نشان دادن تشابه بیعدالتی در این کشورها وجود ندارد ().
مطالعهای توسط آباسلو و همکاران در سال 2001 با هدف بررسی عدالت بهرهمندی و دسترسی به مراقبت های پزشک عمومی بخش دولتی در اسپانیا انجام گردیده است.
در این مطالعه بهمنظور بررسی وضعیت عدالت از دو معیار عدالت افقی و عمودی استفاده شده است. هر دو معیار عدالت افقی و عمودی توسط اثر متقابل بین متغییرهای نیازمندی و دسترسی(بهرهمندی) ارزیابی شده است. عدالت افقی به معنی دسترسی و بهرهمندی برابر برای نیاز برابر و عدالت عمودی به معنی دسترسی و بهرهمندی بیشتر برای نیاز بیشتر تعریف شده است.(خدمات سرپایی)
دادههای استفاده شده در این مطالعه از داده های جمعآوری شده توسط سازمان بررسی سلامت اسپانیا در سال 1993 میباشد.
که شامل گزارشات فردی بیماران، گروههای طبقهبندی شده سنی، جنسی، جغرافیایی و غیره بوده است.
طبق یافتههای این مطالعه دسترسی و بهرهمندی خدمات پزشک عمومی بخش دولتی در اسپانیا طی سال 1993 با عدالت عمودی همخوانی داشته ولی با عدالت افقی مغایرت داشته است.
در مطالعهای که توسط تابرانیو همکاران در سال 2004 با هدف تعیین اثرات بیمه اجباری سلامت روی عدالت در دسترسی به مراقبتهای سرپایی در اندونزی انجام گردید، از دادههای واقعی و همچنین دادههای به دست آمده از رگرسون چند جمله ای استفاده شدهاست.2 طرح بیمه اجباری سلامت برای کارکنان دولتی و کارکنان خصوصی ارزیابی شده که طبق یافتههای این مطالعه طرح بیمه اجباری برای کارکنان دولتی اثرات مثبت قوی روی دسترسی به مراقبت های سرپایی عمومی داشته است .
درصورتی که طرح بیمه اجباری برای کارکنان خصوصی اثرات مثبت قوی هم بردسترسی به مراقبتهای سرپایی عمومی وهم مراقبتهای خصوصی داشته است.
که بیشترین تاثیر میان ذینفعان فقیر مشاهده شده است.(خدمات سرپایی)
به هرحال شواهد حاکی از این است که یک افزایش قابل توجه در دسترسی به مراقبتهای سرپایی به وسیله گسترش بیمه برای همه مردم بدست خواهد آمد (7)
مطالعات انجام شده در رابطه با مراجعات سرپایی
مطالعهای توسط مفتون و همکارانش در سال 1384 با عنوان “بـار تقاضـا و مراجـعه براي دريافت خدمات درماني در شهر تهران” انجام شد. اين پژوهش با هدف تعيينبار تقاضا و بار مراجعه براي دريافت خدمات درماني در شهر تهران و به تفكيك مناطق انجام گردید.
نمونه گيري بهصـورت تـصادفي و چنـد مرحلـهاي بـه ترتيـب نمونهگيري خوشهاي و در مناطق پنجگانه شهر تهران (شمال، جنوب، مركز، غرب و شـرق) صـورت پـذيرفت.
دادههـاي مـورد نظـر شـامل اطلاعات دموگرافيك، شكايات جسمي و رواني افراد و مراجعه و يا عدم مراجعه آنان جهت دريافت خدمات درماني بود كه توسط پرسشنامه جمعآوري شد.٥٩٧٣ نفر مورد مطالعه قرار گرفتند كه ١٤١٦ خانوار را شامل ميشدند.(خدمات سرپایی)
طبق اين يافتهها هر ١٠٠ نفر در شهر تهـران ١٢٢ مورد تقاضا براي دريافت خدمات درماني داشتهاند كه ١٠٢ موردشان جهت دريافت خدمات مراجعه داشتهانـد و در واقـع ٢٠ مـورد از ايـن ١٢٢مورد اقدامي در جهت دريافت خدمات مربوط نكرده اند.
همچنين يافتهها نشان ميداد كه از نظر آماري تفاوت معنـيداري در فراوانـي تقاضا در گروههاي مختلف سني و جنسي وجود دارد.
تفاوت فراواني تقاضا، ميزان مراجعه و ميزان دسترسي در مناطق مختلف شهر تهـران نيز از نظر آماري معنيدار بوده است.
در بررسي انجام شده، بعد از آنفلوانزا و سرماخوردگي، بيماريهاي قلبي و عروقي، موسكولواسكلتال و اعصاب و روان بيشترين فراواني تقاضا را داشتند
مطالعهای توسط دکتر طبیبی و همکارانش در سال 1388 باعنوان”كيفيت خدمات ارائه شده در درمانگاههاي سرپايي بر اساس الگوي سروكوآل در بيمارستانهاي شهر تهران” انجام شد.
بررسی بر روي 242 بيمار سرپايي مراجعه كننده به بيمارستانهاي مورد مطالعه شهر تهران در سال 1388 با استفاده از پرسشنامه استاندارد سروكوال(1988) انجام گرفت.
نتايج نشان داد تفاوت معنيداري ميان ادراك و انتظار بيماران پيرامون ابعاد پنجگانه كيفيت خدمات(عوامل محسوس، قابليت اطمينان، تضمين، پاسخگويي و همدلي) در بيمارستانهاي مورد مطالعه وجود داشت.
بيماران مراجعه كننده به درمانگاهها، بعد تضمين را با 41/4 امتياز مهمترين و پاسخگويي كاركنان را با 21/2 امتياز به عنوان كم اهميتترين بعد رتبه بندي نمودند. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه با بكارگيري الگوي سروكوآل، مديران بيمارستانها قادر به ارزيابي كيفيت خدمات از ديد بيماران بهعنوان مهمترين مشتري سازمان شده و با برنامهريزي صحيح، اصلاح نابسامانيها و نهايتاً بهبود كيفيت خدمات، ممكن خواهد شد.(خدمات سرپایی)
برای مشاهده مطالب بیشتر به سایت فرزدان مراجعه نماید.
دیدگاهتان را بنویسید